De meeste weten ondertussen al, dat ik ontslag nam. Ontslag nemen van een job die je eigenlijk heel graag doet, is niet simpel.
Mijn beslissing kwam er dus ook niet zomaar. Er gingen talloze slapeloze nachten aan vooraf.
Ik kwam op een punt dat ik moest luisteren naar mijn lichaam. Dat lichaam riep mij een halt toe, al weken aan een stuk, maar ik ben pro in negeren van signalen. Tot ik dus op dat punt kwam.
Ik wil niet tot in detail vertellen, hoe het zat.... want ik had een goeie werkgever en leuke collega's, het was zeer dichtbij huis, en het was een job die ik graag deed.
Maarrrrr.......
De uren, de flexibiliteit en het altijd moeten klaarstaan, was te veel. Een brug te ver voor mij. Ik weet wel dat enige flexibiliteit aan de orde is als je werkt, maar mijn flexibiliteit had zijn grenzen bereikt.
Ik vond het verschrikkelijk als ik bijvoorbeeld om vrijdag 16 uur moest beginnen, als mijn gezin thuiskwam, kon ik vertrekken. Of zaterdag als ik moest werken van 11 tot 20.00. Chapeau voor de vrouwen die het wel kunnen!
Het vrat me op dat ik mijn jongste niet meer naar ballet kon brengen.
Ik was er niet toen er iets ergs gebeurde bij ballet. Ik kon pas zondag troosten.
Ik was er niet bij toen mijn oudste moest ingeschreven worden op hogeschool.
Ik had de fut niet om naar mijn zoon te luisteren, toen die na school zijn frustraties wilde vertellen.
Al die zaken beukten er op in, mijn moederhart bloedde....
Ook al zijn mijn kinderen al groot, toch wil ik er zijn, altijd en onvoorwaardelijk!
Dus nam ik ontslag met voorbedachte rade :-)
Ik had 5 weken nodig om te recupereren en mij terug mens te voelen. Zo hard had ik alles genegeerd.
En toen,....
Was ik dus thuis en werd ik bang. Wie was ik nog in de maatschappij? Wat had ik nog? Ik voelde mij niks of niemand meer. Ook van het financiële plaatje was ik bang. Om nog maar te zwijgen van de blikken en de vele vragen die sommige schaamteloos stelden.
Maar beetje bij beetje, voelde het goed.
We zijn nu 2 maand verder, en het gaat goed.
De rust is hier weergekeerd. De kinderen komen weer rustig binnengewandeld en de man schuift na zijn werkdag de voetjes onder tafel.
Voor ons werkt dit prima zo!
Ook het financiële plaatje lukt beter dan verwacht. Uiteraard moesten we gaan nadenken hoe en wat, maar het lukt. We zijn meer bewuster gaan leven. Zo hou ik rekening met de reclamefolders bij het maken van mijn weekmenu. Heb nu alle tijd om internet af te schuimen voor lekkere goedkope receptjes.
Eind deze week geef ik financiële tips die het verschil maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten