Pagina's

maandag 14 september 2015

Verwaarloosde blog

Hoi, hoi

Het is al een hele tijd geleden dat er nog een blogberichtje was, maar ik beloof om het goed te maken.

Het voorbije jaar, had ik een plechtige communie te regelen, een verbouwing en een verhuis.
Een heleboel dus!

De communie was niet onbelangrijk aangezien het ons laatste kind was. Volop genieten dus!
Communiekleed werd zelf gemaakt, maar aangezien het kind niet echt de boekjesmaten heeft, was er veel, (lees heel veel) gesukkel nodig om alles goed te krijgen!
Het feest ging door, in ons oude huis. Jawel tussen verhuisdozen en dozen, en.....
Alles werd zorgvuldig voorbereid! Er werd nagedacht over drank, eten, cadeautjes. Tot in het kleinste detail! Met een fantastisch feest en blije mensen tot gevolg.
Tot daar ons laatste communiefeest! Amen!


En dan kwam de ondertekening van de akte! Hoera, eindelijk van ons.
De verbouwing kon beginnen.

We wilden al lang verhuizen. Oftewel werd het een boerderijtje op de boerenbuiten oftewel een herenhuis in t stad. Het werd het laatste.

Aangezien de vorige eigenaars er hun ganse leven hebben gewoond, en op het einde niet meer mobiel waren, was er dringend nood aan een grondige verbouwing. En geloof mij, met grondig, bedoel ik echt grondig!
  • Keuken? Noppe
  • Badkamer? Noppe
  • Water uit de kraan? Noppe
  • Raam in handen bij het openen? Check
  • Lekkende chauffagebuizen? Check
  • Loden buizen? Check
  • Tapijtenvloerbekleding (overal goed geplakt)? Dubbelcheck!!!
Grondige verbouwing dus! Toch??

Maar ok, het was het allemaal waard! Nu zijn we stadsmensen. En daar kunnen we ons heel goed in vinden!

Na amper 3 weken verbouwen, kwam dan de verhuis.

Eigenlijk veel te vroeg, want niet alles was gedaan in het nieuwe huis. Maar ook geen minuut te vroeg, zodat we niet meer hoefden te pendelen tussen oud en nieuw huis.
Nu konden we eindelijk 's avonds terug samen eten!


De verhuis was een ramp. We gingen van een groot tot zeer groot huis, naar een gemiddeld huis zonder berging en zonder garage. Je raadt het al.
Gelukkig konden we met de verhuis op zeer bekwame hulp rekenen om het ene huis leeg te krijgen.
Niettegenstaande dat het nieuwe huis vol maar dan ook vol met dozen stond!
We wisten niet eens waar beginnen, maar hé, we hebben het gehaald!

We zitten, en wonen en leven in ons nieuwe huis!

Oh ja, en het gezegde: "men ziet pas wat men heeft, als men verhuisd!" Wel dat klopt helemaal!