Het is u niet ontgaan dat de klimaatverandering mij niet onberoerd laat!
Zo heb ik al kleine dingen ondernomen om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen.

• Wij eten sowieso elke donderdag Veggie. En als het kan nog een extra dag per week.
• Ik nam een biologisch groenten- en fruitpakket van bij de boer.
• Ik nam een contract bij een waterverdeler, die mij elke maand flessen van 10 liter komt leveren. Ik kreeg hierbij hervulbare flessen om mee naar school te nemen. Minder plastiek dus van 5 personen.
• Ik gebruik nu een shampoobar om mijn haar te wassen. Is zoals een stuk zeep, maar is dan voor het haar. Gaat evenlang mee dan 3 grote bussen shampoo!
• Ik maak mijn tandpasta zelf.
• Ik maak ook mijn deodorant zelf.
• Ik maakte van overschot van witte gordijnen, zakjes om fruit en groenten te kopen in het warenhuis. Deze zakjes wegen even licht dan de plastieken variant.
• Als we iets nodig hebben, zal ik eerst naar de kringwinkel gaan of op de rommelmarkt rondneuzen. Zo heb ik in ons nieuwe huis, van de 11 lusters, geen enkele nieuwe gekocht.
• Toen we een huis kochten in 't stad, verkochten we onze tweede wagen. Ik doe nu overdag alles met de fiets of te voet.

Zo, dit zijn voorlopig mijn kleine ingrepen voor een beter milieu.
En alle kleintjes maken één groot hé!

Verwaarloosde blog

Hoi, hoi

Het is al een hele tijd geleden dat er nog een blogberichtje was, maar ik beloof om het goed te maken.

Het voorbije jaar, had ik een plechtige communie te regelen, een verbouwing en een verhuis.
Een heleboel dus!

De communie was niet onbelangrijk aangezien het ons laatste kind was. Volop genieten dus!
Communiekleed werd zelf gemaakt, maar aangezien het kind niet echt de boekjesmaten heeft, was er veel, (lees heel veel) gesukkel nodig om alles goed te krijgen!
Het feest ging door, in ons oude huis. Jawel tussen verhuisdozen en dozen, en.....
Alles werd zorgvuldig voorbereid! Er werd nagedacht over drank, eten, cadeautjes. Tot in het kleinste detail! Met een fantastisch feest en blije mensen tot gevolg.
Tot daar ons laatste communiefeest! Amen!


En dan kwam de ondertekening van de akte! Hoera, eindelijk van ons.
De verbouwing kon beginnen.

We wilden al lang verhuizen. Oftewel werd het een boerderijtje op de boerenbuiten oftewel een herenhuis in t stad. Het werd het laatste.

Aangezien de vorige eigenaars er hun ganse leven hebben gewoond, en op het einde niet meer mobiel waren, was er dringend nood aan een grondige verbouwing. En geloof mij, met grondig, bedoel ik echt grondig!

• Keuken? Noppe
• Badkamer? Noppe
• Water uit de kraan? Noppe
• Raam in handen bij het openen? Check
• Lekkende chauffagebuizen? Check
• Loden buizen? Check
• Tapijtenvloerbekleding (overal goed geplakt)? Dubbelcheck!!!

Grondige verbouwing dus! Toch??

Maar ok, het was het allemaal waard! Nu zijn we stadsmensen. En daar kunnen we ons heel goed in vinden!

Na amper 3 weken verbouwen, kwam dan de verhuis.

Eigenlijk veel te vroeg, want niet alles was gedaan in het nieuwe huis. Maar ook geen minuut te vroeg, zodat we niet meer hoefden te pendelen tussen oud en nieuw huis.
Nu konden we eindelijk 's avonds terug samen eten!


De verhuis was een ramp. We gingen van een groot tot zeer groot huis, naar een gemiddeld huis zonder berging en zonder garage. Je raadt het al.
Gelukkig konden we met de verhuis op zeer bekwame hulp rekenen om het ene huis leeg te krijgen.
Niettegenstaande dat het nieuwe huis vol maar dan ook vol met dozen stond!
We wisten niet eens waar beginnen, maar hé, we hebben het gehaald!

We zitten, en wonen en leven in ons nieuwe huis!

Oh ja, en het gezegde: "men ziet pas wat men heeft, als men verhuisd!" Wel dat klopt helemaal!